Overslaan en naar de inhoud gaan

rivierenlandschap

Biesbosch: Nooit meer heen en weer

Sinds kort kun je veel aantrekkelijker wandelen door de polders en grienden van de Biesbosch. Niet dezelfde weg heen en weer terug, maar fijn met de kapitein van de Fluisterboot naar de Deeneplaat en in je eigen tempo teruglopen. WM genoot van het uitbundige wilgengroen, de spindotter en bloeiende dijken.

Verschenen in Wandelmagazine 19-2

Spiegelwaal, Nijmegen: Oogverblindend rivierenpark

Nijmegen heeft er een nieuw park bij. Niet één met  majestueuze boompartijen en sappige ligweiden, maar met een levende rivier en een schitterende collectie bruggen. Hoog- of laagwater? Het maakt niet uit er is altijd wat te beleven.

Woeste Waal, Druten

We staan op het puntje van een krib die de grootste rivier van Nederland, de Waal, insteekt. Het is begin juli en laag water. We kunnen over de basaltblokken lopen. Een krib is een dam die bij laag water de rivier in een vaste bedding dwingt en zo voorkomt dat er ondieptes ontstaan. Alle stenen zijn bedekt met een grijs sliblaagje, dat bij het laatste hoogwater is afgezet en na droogvallen is gebarsten. In het noorden, westen en oosten is het stromende water te zien. Het kolkt om de punt van de dam. Die kribben zijn er niet altijd geweest.

Natuurontwikkeling, Zevenaar

Hoe snel Nederland kan veranderen laten de twee foto’s hierboven van een zelfde punt de Kleine Gelderse Waard zien. Precies vijf jaar na elkaar genomen, toevallig allebei op de 3de van de grasmaand.  Het is duidelijk dat ik sinds 2006 over een beter fototoestel kan beschikken en ook het weer was veel mooier dan toen. Over wat je ziet kun je van mening verschillen. Mijn vrouw vindt het er nu mooier met dat spiegelende water en de dobberende witte zwanen. Ik vind van niet, maar ben dan ook als geomorfoloog opgeleid

Gezielte Landschaftsgestaltungen

Waar de rivieren Elbe en Mulde samenvloeien liggen twee Werelderfgoederen die ieder een breuk in de cultuurgeschiedenis markeren. De natuurlijke vormen van het uitgestrekte Gartenreich braken met de traditie van de geometrische baroktuinen. Bijna honderdvijftig jaar later brachten de Bauhaus-architecten de strakke lijn weer terug naar de stad Dessau. OLV wandelde langs gebouwen in een groene stad en door uitgestrekte parken vol gebouwen daarbuiten.

Verschenen in: Op Lemen Voeten 15-3

Hollandse landschappen in Polen

Van Veen suggereert met zijn kaart van Nederlandse ontginningsactiviteiten uit 1950 dat uitgestrekte delen van Polen door Nederlanders zijn ontgonnen. Deze gebieden, hij noemt ze Hollandereien, zijn ontgonnen vanaf het begin van de 10de eeuw tot in het begin van de 19de eeuw. Later onderzoek heeft duidelijk gemaakt dat hij gebieden (n het Pools Oledrzy of Holendry) die (her)ontgonnen zijn volgens het Hollands recht (in het Pools Oleder recht) koppelde aan ontginning door Hollanders.