Gelderland

Dit fotopunt van www.nlinbeeld.org ligt op een dijkje in het Horsterpark. In het noorden zien we de trein van Arnhem naar Winterswijk voorbij schieten tussen twintig jaar oude bomen. Ook in de andere windrichtingen zien we jong bos afgewisseld met groen gras. In het zuiden en oosten ligt een fikse plas omzoomd met rietkragen. Op deze woensdagmiddag zijn er heel wat mensen: honden worden uitgelaten, kinderen spelen onder toezicht van hun moeders en het paviljoen aan de plas zit behoorlijk vol. In het paviljoen serveert René heel behoedzaam koffie met appeltaart. Hij is hier niet de enige persoon met afstand tot de afstand tot de arbeidsmarkt in het park. Zijn lotgenoten knippen het gras en snoeien de bomen. Buiten zetten stellingbouwers rap de kraampjes voor de kerstmarkt “Dickens in de Liemers” in elkaar.

Dit fotokwartet is genomen in het Binnenveld, vrijwel op de provinciegrens tussen het Gelderse Wageningen en het Utrechtse Veenendaal. We staan midden in een droog rietveld met wat pitrus. In het westen is de beboste hoogte van de Utrechtse Heuvelrug te onderscheiden. Ook aan de oostzijde is een glimp van de hoogte van de Veluwe te zien. Beide hoogten zijn ontstaan in de voorlaatste ijstijd toen het landijs het dal van Eem tot hier uitschuurde en de beide stuwwallen opwierp. Verder zijn in het noorden en oosten rijen populieren te zien van verschillende leeftijd.

We staan op het puntje van een krib die de grootste rivier van Nederland, de Waal, insteekt. Het is begin juli en laag water. We kunnen over de basaltblokken lopen. Een krib is een dam die bij laag water de rivier in een vaste bedding dwingt en zo voorkomt dat er ondieptes ontstaan. Alle stenen zijn bedekt met een grijs sliblaagje, dat bij het laatste hoogwater is afgezet en na droogvallen is gebarsten. In het noorden, westen en oosten is het stromende water te zien. Het kolkt om de punt van de dam. Die kribben zijn er niet altijd geweest.

Dit Achterhoekse landschap heeft twee gezichten. In het noorden zien we een felgroen biljartlaken waar de boer vijf keer per jaar gras maait. Bestemd voor zijn koeien in een stal verderop. Hier komen ze niet meer; dus kon het prikkeldraad ook weg. In het zuiden zien we een half verhard pad met rijtje knotelzen. In het oosten en westen oogt het gras bruingroen. Pal voor ons staat het bordje: ‘Natuurgebied‘.

Wandelen op de Velumezoom en genieten van poëzie. Radiopresentator John Jansen van Galen componeerde een poëziewandeling door de achtertuin van zijn jeugd. Zijn radiostem komt nu uit een wandelapp.

Meer foto's         Verschenen in Wandelmagazine Op Lemen Voeten 16-4

Hoe snel Nederland kan veranderen laten de twee foto’s hierboven van een zelfde punt de Kleine Gelderse Waard zien. Precies vijf jaar na elkaar genomen, toevallig allebei op de 3de van de grasmaand.  Het is duidelijk dat ik sinds 2006 over een beter fototoestel kan beschikken en ook het weer was veel mooier dan toen. Over wat je ziet kun je van mening verschillen. Mijn vrouw vindt het er nu mooier met dat spiegelende water en de dobberende witte zwanen. Ik vind van niet, maar ben dan ook als geomorfoloog opgeleid