In het hete deel van de Franse Ardèche zijn langs het Sentier des Lauzes zeven landschapskunstwerken te vinden. De naam van het pad verwijst naar de leistenen die alle daken bedekken maar ook de kunstenaars inspireerden tot de verrijking van het verlaten en overgroeide boerenland.
Het verhaal verschijnt in Wandelmagazine 2021-04 en in maart 2022 op deze pagina.
Eind zeventiende eeuw vluchtten zo’n 200.000 Franse Hugenoten naar protestantse gebieden in het noorden. Een langeafstandspad volgt hun vluchtsporen van de Drôme via Geneve en Schaffhausen naar het Duitse Bad Karlshafen aan de Weser.
Meer foto's Verschenen in Wandelmagazine 2018-3
Twee lange-afstandwandelroutes door het land van de Hugenoten
Vijftien kilometer ten oosten van de fraai ommuurde stad Carcassonne ligt een bijzondere droogmakerij: La Marseillette. Niet onder zeeniveau maar bijna 100 meter er boven. Een wandelroute van 19 km voert door het gebied en enkele opmerkelijke waterwerken: een waterinlaattunnel met verlaten waterkrachtcentrale, de poldersloten en een uitwateringsluis. De terugweg voert langs het Canal du Midi met zijn vele sluizen.
GR 70, het populaire Stevensonpad, brengt weer leven in de brouwerij van de ontvolkte Cevennes. In de dorpen vindt je sporen van Hugenoten die twee eeuwen lang door het katholieke gezag werden vervolgd, maar nu weer vredig samenleven met de andere bewoners.
Zeventig jaar geleden landden de geallieerden op de stranden van Normandië en een klein jaar later stonden de Russen in Berlijn. OLV volgt vier nummers de weg van de Atlantikwall naar de Brandenburger Tor. In dit nummer de plek waar de Duitsers dachten dat de Geallieerden zouden landen, de stranden langs het Nauw van Calais. Ze bouwden er een schier onneembare vesting. Tot hun verassing kwamen de Geallieerden pas veel later en niet over zee maar van land. Je kunt er heerlijk wandelen over de kliffen en witte stranden langs Grande Randonée du Litoral.
Algemeen
De Marais poitevin liggen aan de Atlantische kust van Frankrijk boven La Rochelle. Wij wandelden in het natte moeras bij Maillezais, door de jonge polders langs de Baie d'Aiguillon vanuit St. Michel d'Herm en door de Hollandse polder Petit Poitou vanuit Chaille-les-Marais.
Franse kustvlakten en riviermondingen waren veelal in de Romeinse tijd bewoond. Evenals in Nederland, Duitsland en Engeland zien we een verhoogde ontginningactiviteit vanaf het begin van het tweede millennium waarbij kloosters een belangrijke rol spelen. In de 17de eeuw werd de Nederlander Humprey Bradley "maitre de digues du royaume" van de Franse koning Henri IV. De door hem opgerichte en door Nederlanders gefinancierde "Association pour le desséchement des marais et lacs de France" gaf een volgende impuls aan de ontginning en bedijking van deze gebieden.
Ergens onder Bretagne hangt de Dollard op zijn kop tegen de Atlantische Oceaan. Net als in Groningen is ook deze Dollard omringd door een lappendeken van polders die in de loop der eeuwen aan elkaar zijn gezet. De oudste polders zijn een wirwar van sloten en bomen, de jongste langs de baai van Anguillon zijn de meest weidse polderlandschappen die wij ooit zagen. En in de 17de eeuw waren Hollands kapitaal, arbeid en paarden betrokken bij de droogleggen van de polder Petit Poitou.
Verschenen in Parool en Op Lemen Voeten 2008-3