Het Sentier des Terrils is een lange afstandspad door de voormalige kolenbekkens van België. De GR 412 voert je langs imposante restanten van de industriële revolutie, maar ook door troosteloze lintbebouwing. Steeds weer, als de grauwheid en rommel je in die straten naar de strot grijpt, is er de verademing van het vergezicht boven op een terril. Gelukkig is de Borinage, de mijnstreek rond Mons, bezaaid met deze mijnsteenbergen.
Langs de Maas tussen Maastricht en Luik is heel wat gegraven. Welke sporen zijn er nog te vinden van de winning van vuursteen, mergel, steenkool en ijzer? We wandelen in twee dagen van de oudste stad van Nederland naar de Vurige Stede.
Uitdijende dokken slokken de Vesting van Antwerpen op. Wij zochten, in een gebied waar waakvlammem hoog oprijzen boven de haven, naar Hollandse forten en de resten van een waterlinie. Geen omgeving om te wandelen zou je denken, maar toch voelde het er weids en avontuurlijk. En we vinden de enige drie kilometer liniedijk buiten Nederland.
De Moeren, een drooggemalen meer in West-Vlaanderen, heeft kaarsrechte sloten en wegen. Samenn een patroon van vierkanten, dat je verder alleen in de Hollandse polders de Beemster en Borsele vindt. Ploegde de boer in de Beemster na drooglegging rustig voort, in de Frans-Belgische grensstreek werd het land steeds weer onder water gezet om omliggende stadjes zich beschermen tegen de vijand.