Onder dit onderwerp staan drie series verhalen waarin we snuffelen aan de relatie tussen mens en natuur. We vroegen ons af wat natuur nog is in het Antropoceen, het tijdperk van de alom tegenwoordige mens. We gingen op zoek naar de ongerepte wilde natuur en de nostalgische natuur uit de Verkade-albums van Jac P. Thijsse. En natuur die vind je toch ook in en rond steden in ons dicht bevolkte land? Die blijkt veelal te worden gekoesteerd door betrokken burgers. In de serie Gebroken Aarde gaan we op zoek naar het aantrekkelijke van gebieden waar de mens letterlijk alles heeft kapot geslagen en verder aan zijn lot heeft overgelaten. Wat levert dat op? We beklommen de puinbergen en waren enthousiast. In de 3e serie Nieuwste Nederlandse Landschappen bekijken we of de mens ook mooie nieuwe landschappen creëren? In Nederland wandelden we door oogverblindende gebieden, ontworpen door landschapsontwerpers en andere ingenieurs. Allemaal wandelgebieden met verhaal.
Serie: Wat is natuur nog in het Antropoceen?
Het gesteggel om de Oostvaardersplassen en de opwinding over een zwervende wolf laten zien dat de opvattingen over wat natuur is of hoort te zijn, behoorlijk uiteen lopen. Hetzelfde geldt voor ons landschap. Is er niet een fundamenteel andere landbouw nodig om onze oude cultuurlandschappen meer te laten zijn dan wat doodse coulissen uit vroeger tijden? Nee zeggen anderen; voor biodiversiteit moet je niet naar het platteland maar naar de stad die herbergen meer bijzondere planten en dieren dan boerenland. Wandelmagazine verkent in een serie rapportages de toekomst van natuur- en cultuurlandschappen in het nieuwste geologische tijdvak.
In het eerste deel gaan we op zoek naar ongerepte natuur. Het beeldmerk van het Finse nationaal park Patvinsuo is de bruine beer. Dat schept verwachtingen. In het tweede deel blijkt het in de Poolse Oderdelta te wemelen van de zeearenden, bevers en burlende edelherten. Deel drie gaan we op pad met de Stichting Beschermers Amstelland. Tot slot smullen we van Rotterdamse stadsnatuur.
Meer informatie over verschillende opvattingen over de toekomst van de natuur: themasites.pbl.nl/natureoutlook/2016/perspectives
Serie: Gebroken aarde
Evenals polders zijn bruinkoolgroeven, puinbergen en steengroeven man made landschappen bij uitstek. Plekken waar je meestal de enige bent die zich er in begeeft. Dat geeft het een charme die ons we aantrekt. Hier drie verhalen over de mijnstreek van Wallonië: de groeven en mijnsteenbergen tussen Maastricht en Luik, het Sentier des Terrils rond Charelroi en de Borinage met zijn Werelderfgoed sites. Ook helemaal aan gort geslagen, maar niet door mijnbouw, zijn de Trummerberge van Berlijn.
Serie: Nieuwste Nederlandse landschappen
Tegenwoordig spelen landschapsontwerpers een vooraanstaande rol bij de transformatie van Nederland. Dat was niet altijd zo. In 1982 hield de landschapsarchitect Han Lörzing in zijn boekje “De angst voor het nieuwe landschap” een vurig pleidooi om naast het oude en vertrouwde landschap ook het nieuwe een eerlijke kans te geven. Dat was toen vloeken in de kerk. Wandelmagazine is enthousiast. Bert Stok en Hans Farjon zetten drie projecten in het zonnetje, projecten waarmee Nederland anticipeert op de verandering van klimaat en waterhuishouding. Het eerste verhaal over de nieuwe nevengeul bij Nijmegen toont vooral de schoonheid van het nieuwe. Een schoonheid die alle projecten hebben, maar er zijn niet alleen winnaars. De verliezers komen in beeld in het verhaal over de versterking van de Hondsbossche Zeewering. In het laatste verhaal over de ingrijpende verbouwing van de IJsselmonding bij Kampen komt polderend Nederland in beeld. Soms zijn de kosten van het consensus zoeken hoog en de opbrengsten onzeker.
