Overslaan en naar de inhoud gaan

35 jaar OLV

Terug met Paul Hesp: De polder is er op vooruit gegaan

Ten zuiden van Bergen op Zoom, waar de Scheldestroom ooit schuurde tegen de Brabantse Wal, is de grens tussen hoog naar laag Nederland scherper dan elders. Polders en de twintig meter hoge Wal liggen hier zij aan zij. Een mooie plek voor een herbeleving van een wandelverhaal uit 1983 van Paul Hesp, een van de OLV redacteuren van het eerste uur. Toen ging het verhaal over overgangen van hoog naar laag, van zand naar klei, van paaps naar protestants en van Holland naar België. Nu de overgang van toen naar nu: wat er sindsdien in het landschap veranderde.

Terug naar Egbert Kunst (I.M.): Het populairste langeafstandswandelpad van Nederland

Het Pieterpad is bijna even oud als het 35 jarige Op Lemen Voeten. Hans Farjon liep samen met fotograaf Wim van der Ende een van de mooiste etappes: van Hardenberg door het zomerse Vechtdal naar Ommen. Wim is vanaf het eerste uur nauw betrokken bij dit lange afstandswandelpad. Het gesprek gaat over de betekenis van het pad  en hoe het landschap langs de grootste kleine rivier van Nederland veranderd is. Ook halen we zijn herinneringen aan collega-fotograaf en oud redacteur Egbert Kunst op, die een hele serie verhalen over de Nederlandse LAW paden voor OLV schreef.

Terug met Vladimir & Hans: Alles is anders, maar zeker niet slechter dan toen

​​​​​​​Twee en dertig jaar geleden volgden twee jonge geschiedkundigen de schrijver A.E. d’Ailly te voet Amsterdam uit. Zij, Vladimir Mars en Hans Huijboom, deden daarvan verslag in Op lemen voeten 1982-2. In 1927 liet hun voorganger in zijn boek ‘Wandelen om Amsterdam’ zien hoe het ommeland van de hoofdstad door de verstedelijking was veranderd. Op een schitterende lentedag liep ik samen met hen een van hun wandelroutes van de oudste nog bestaande Amsterdamse stadspoort, de Muiderpoort, naar het bruisende vestingstadje Muiden. Sinds 1982 is het steen gewoon verder opgerukt langs de groene boorden van het IJmeer, maar het oordeel van mijn medewandelaars is minder kritisch dan toen. Een kwestie van met de jaren toegenomen mildheid? Of is er iets anders aan de hand?

Terug met Jan Erik Burger - “En zoet Holland lag voor mij beneden”

“Daghap quinoa met portobello” staat met witte letters op het bord voor restaurant Nurks in de Hout. Dat dit gerecht ergens in Nederland op de kaart zou staan was 27 jaar geleden onvoorstelbaar. Wat zou er sindsdien nog meer zichtbaar veranderd zijn, dat vroegen wij ons af, toen ik samen met de toenmalige auteur een groot deel van zijn prachtige wandeltocht tussen Haarlem en Vogelenzang opnieuw beleefde.

Verschenen in Op Lemen Voeten 2014-1