Een droogmakerij is een bemalen gebied dat voor de bemaling een meer of een afgesloten zeearm was. Veruit de meeste droogmakerijen in Europa liggen binnen Nederland. In Nederland wandelden we door de Beemster en de Noordoostpolder. Buiten Nederland bezochten we de Börmerkoog in Duitsland en de Moeren in België. Hier een kort verhaal over kenmerken van het droogmakerijenlandschap en het voorkomen in Nederland en daarbuiten.
Ondanks dat alle windmolens in de Beemster allang zijn verdwenen, zijn er nog sporen van molengangen te vinden. Iets om zorgvuldig mee om te gaan. Hopelijk vergaat het deze sporen niet zoals met de enige afwijking in de strakheid van de Beemster, de scheve sloot van de Rijper Kil. Die verdwijnt steeds verder ondanks de grote zorg voor het werelderfgoed van de Beemster gemeenschap.
Molengangen zonder molens
Onontkoombaar als je het over het Nederlandse rivierenlandschap hebt, zijn de dichtregels van Marsman: "Denkend aan Holland, zie ik trage rivieren door oneindig laagland stromen". Toch is het rivierengebied niet het icoon van het Nederlandse landschap in de zin dat het uniek is Noordwest-Europa. Wel is het Nederlandse rivierengebied reeds lang bewoond en vroeg, rond 1100, van een aaneengesloten bedijking voorzien.
“Dat wordt Schokland,” zegt bijna iedereen als we vertellen dat we in de Noordoostpolder gaan wandelen. Ook de naam van het andere voormalige eiland, bekend van visserij en occultisme, valt regelmatig. Nee, zeggen we dan. “Wij gaan naar het Waterloopbos en het derde eiland op het droge, Oud Kraggenburg.”
Aardkundige fenomenen zijn in ons vlakke land vaak moeilijk waar te nemen. Rond kerst wandelden we van de Martinitoren naar de plek waar vijftig jaar geleden de gasbel van Slochteren voor het eerst werd aangeboord. Wat zou er te zien zijn van het meest winstgevende venster van de Canon? Een wandeling van 14 km vanuit Harkstede naar het land van Boer Boon in Kolham.
Nederlanders hebben niet zoveel met het polderlandschap. Waarom werd duidelijk na een groepswandeling door het Nederlandse landschap in een notendop: van de bossen in het Gooi naar het moeras van het Naardermeer
Hoe vaak liep ik al niet langs de Rijnstrangen. Misschien wel honderd keer. Een gebied waar de Rijn zijn de rauwe sporen achterliet. Heen en weer was hier onontkoombaar want veel mogelijkheden om een rondje te maken waren er niet. Eind vorig jaar is het gebied voor de avontuurlijke wandelaar opengelegd. Het levert een verassende nieuw perspectief op.
Een wandelverhaal met foto's, wandelroute en achtergrondinformatie over wandelen in de Gelderse Poort: de wandeling Gangen door de Rijnstrangen.
Verschenen in Op Lemen Voeten 2006-2
De dorpen in de Lopikerwaard zijn kilometers lang en maar twee huizen breed. Daartussen strekt de polder zich oneindig uit in niets verhullend licht. Onder de strak blauwe lucht liggen smalle stroken groen opgedeeld door het zilvergrauw van brede sloten.
Een wandeling van 18 km van Cabauw naar Oudewater door het veenweidelandschap van het Groene Hart met routebeschrijving, foto's, kaart en achtergrondverhaal.
Verschenen in Op Lemen Voeten 2006-2
Waar de Rijn ons land binnen stroomt is altijd veel om water te doen geweest. Wie hield het langst droge voeten, de Duitse Duffelt of de Nederlandse Cirkul van Ooij? Door klimaatsverandering dreigen de polders in de toekomst weer onder water te lopen. Zullen de dorpen, net zoals het Duitse Schenkenschanz, als eilandjes in een watervlakte komen te liggen?
Ik worstel en kom boven. Langs de zuidkust van Schouwen zijn de lidtekens van het wankele evenwicht tussen mens en water goed zichtbaar. Van de Middeleeuwen tot nu. Het water nam bij vliegende storm, maar ook als de zee glad was. We wandelden 24 km van Neeltje Jans naar Zierikzee.