We staan op het land van melkveeboer Ron Stuyt in de Wijde Wormer. In het zuiden zie je zijn stallen. Het uitzicht op de andere foto’s is wijds. Gras, water en lucht domineren de foto’s. Alleen in de verte, aan de noordkant van zijn land, is het enige zichtbare teken van verstedelijking te zien. Daar razen de vrachtwagens op de snelweg A7 voorbij van de Randstad naar de Kop van Noord-Holland.
De weilanden van Ron zijn weinig gevarieerd; er groeit vooral Engels raaigras afgewisseld met wat paardenbloemen. Maar liefst 60 melkkoeien en 32 pinken en kalveren eten op vijfendertig hectare grond hun buik rond. En zij niet alleen. Ron is steeds minder te spreken over het toenemende aantal ganzen die het gras voor de neus van zijn koeien weg bietsen. Op sommige dagen zitten er een paar duizend. Ook de grutto’s op zijn land hebben volgens Ron last van de ganzen, want die ziet ie steeds minder.
In het oosten is een statige rij essenbomen te zien. Aan deze 5,5 km lange Zuiderweg lagen ooit een dertigtal melkveebedrijven, nu zijn het er nog maar tien. De schaalvergroting in de landbouw is er aan af te lezen. Op dit moment groeit de melkveesector sterk door de vraag naar melk uit landen als China. Bovendien is begin april 2015 het melkquotum vervallen en kunnen boeren nog meer melk produceren. De prijs van landbouwgrond is de laatste jaren sterk gestegen. Verderop staat een stuk land te koop, ik schat voor ruim €40.000 per hectare. Dat is erg veel vindt Ron.
Ron’s bedrijf is relatief klein: twee derde van de Nederlandse melkveebedrijven is groter dan het zijne. Ron wil naar eigen zeggen niet groeien om rijk te worden, hij investeert liever in zijn vrijheid. Trots laat hij zien dat zijn koeien de oude stal hebben verruild voor een moderne, lichte stal met melkrobot. Samen met zijn zoon Sander, die later op het bedrijf wil werken, kijken we hoe de melkrobot eerst de spenen van Tina 21 schoon veegt en vervolgens deze met rode lichtjes aftast om de nappen van de melkmachine op de juiste plek te krijgen. Zo’n robot is niet alleen fijn voor zijn koeien, die nu zelf kunnen bepalen wanneer ze gemolken worden, maar ook voor de boer. Zo heeft Ron tegenwoordig meestal vrij op zondag en begint zijn werkdag een uur later.
Gepubliceerd in Wandelmagazine Op Lemen Voeten 2015-2
